پنهان مشو ای دوست! نیازی به کمین نیست
وقتی تو کمان میکشی و چلهنشین نیست
تا خون نچکاند لب ِ شمشیر ِ نگاهت...
ما را . به ستمکاری ِ چشم ِ تو یقین نیست
دل میدهمت رونق ِ بازار ِ تو باشد
با آن که خیال ِ تو در اینباره امین نیست
بازآی و مرا لذت ِ بیبادگی آموز
بالای ِ تو تاکیست که بر روی ِ زمین نیست
ای دست به دامان ِ تو بودن گنه ِ من!
دیوار ِ میان ِ من و تو این همه چین نیست
صد حیله نکردم که ببوسم رد ِ پایت؟
صد نامه ندادی که چنان است و چنین نیست؟
امروز در آزادگی ِ خویش اسیرم
سردرگم و آوارهام و عشق که این نیست